Συμπεριληπτική μάθηση και νέες τεχνολογίες

Το παρόν άρθρο γράφτηκε στα πλαίσια του έργου GAD

ΕΠΑΥΞΗΜΕΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Ως επαυξημένη πραγματικότητα νοείται ο εμπλουτισμός της ανθρώπινης αισθητηριακής αντίληψης μέσω πληροφοριών, οι οποίες γενικά χειρίζονται και μεταφέρονται ηλεκτρονικά και οι οποίες δεν θα μπορούσαν να γίνουν αντιληπτές με τις πέντε αισθήσεις (V. Di Bari, P. Magrassi, 2015 weekend nel futuro, Edizioni Il Sole 24 Ore , 2005).

Η τεχνολογία AR έχει την ικανότητα να αποδίδει σε τρισδιάστατο μοντέλο όλα όσα δύσκολα μπορούν να απεικονιστούν σε μια αίθουσα διδασκαλίας, στον υπολογιστή και στο μυαλό των μαθητών. Το περιεχόμενο, αφηρημένο και δύσκολο, με αυτόν τον τρόπο γίνεται ορατό και διαδραστικό και επομένως ευνοεί την καλύτερη κατανόηση των θεμάτων του μαθήματος (Sural, 2018)

Η επαυξημένη πραγματικότητα μπορεί να προσφέρει ευκαιρίες για μάθηση και εξερεύνηση βάσει προβλημάτων σε ένα ασφαλές περιβάλλον, το οποίο μπορεί να εξερευνηθεί από διαφορετικές οπτικές γωνίες, όπου οι μαθητές μπορούν να πειραματιστούν με ιδέες, να λάβουν αποφάσεις (Miglino & Nigrelli, 2011- Lee, 2012- Radu, 2012 )

Συχνά τείνουμε να συγχέουμε την επαυξημένη πραγματικότητα με την εικονική πραγματικότητα. Και οι δύο προσεγγίσεις βασίζονται στην οπτικοποίηση πληροφοριών στο οπτικό πεδίο, αλλά η επαυξημένη πραγματικότητα επικαλύπτει εικόνες και κείμενα σε αυτό που βλέπει ο χρήστης γύρω του, χωρίς να το αποκρύπτει εντελώς, ενώ η εικονική πραγματικότητα βυθίζει τους ανθρώπους σε μια εντελώς διαφορετική κατάσταση από την πραγματική, στην οποία οι φυσικές αντιλήψεις πολλών από τις πέντε αισθήσεις φαίνεται να αντικαθίστανται από άλλες, δίνοντας την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε έναν άλλο τόπο.

Η AR καθιστά δυνατή την αύξηση, την ενίσχυση και την ενίσχυση αυτού που ήδη υπάρχει, τη σύνδεση επιπέδων πληροφοριών διαφόρων ειδών με αυτά που οι αισθήσεις μας είναι σε θέση να αντιληφθούν, πραγματοποιώντας αυτό που μπορεί να οριστεί ως: “μια αντιληπτική ενίσχυση”.

Για να επωφεληθείτε από την εικονική και την επαυξημένη πραγματικότητα, δεν χρειάζονται ακριβά και δυσεύρετα εργαλεία και τεχνολογίες. Στην πραγματικότητα, είναι δυνατόν να ξεκινήσουμε με απλές μεθόδους και τεχνικές, που βασίζονται στη δημιουργική χρήση των τεχνολογιών, των IWB, των υπολογιστών, των ταμπλετών και των smartphones. Στις διδακτικές δραστηριότητες επαυξημένης πραγματικότητας, ο δάσκαλος/εκπαιδευτής/εκπαιδευτικός πρέπει να είναι διαμεσολαβητής, επομένως πρέπει να γνωρίζει και να δομεί λεπτομερώς τις εμπειρίες που θα προσφέρει στους μαθητές/συμμετέχοντες. 

Πιο συγκεκριμένα, το AR στην εκπαίδευση μπορεί να συμβάλει: 

  • στο να επιτρέψει την πραγματοποίηση ακατόρθωτων ή δύσκολων εμπειριών που θα ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθούν με άλλο τρόπο: να επισκεφθείτε εικονικά μακρινά μνημεία και χώρες, να παρατηρήσετε από κοντά και με τρισδιάστατο τρόπο ένα όργανο, ένα οικοσύστημα, μια μηχανή
  • στο να επιτρέψει την προσομοίωση και παρατήρηση καταστάσεων εργαστηριακών δραστηριοτήτων που είναι επικίνδυνες ή δεν είναι απλό να πραγματοποιηθούν, χωρίς κανένα κίνδυνο
  • στο να παρέχει την ευκαιρία να εξερευνήσετε τους μηχανισμούς του κόσμου και να τους βιώσετε από πρώτο χέρι και σε 360° εμπλέκοντας τους ανθρώπους επίσης από μια αντιληπτική και διαισθητική άποψη

ΣΥΝΕΧΩΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΗ ΜΑΘΗΣΗ

Η συνεχώς διαθέσιμη μάθηση, η οποία αναφέρεται ως u-learning, αξιοποιεί το ψηφιακό περιεχόμενο, το φυσικό περιβάλλον, τις κινητές συσκευές, τα διάχυτα στοιχεία και την ασύρματη επικοινωνία για να παρέχει εμπειρίες διδασκαλίας-μάθησης στους χρήστες οποτεδήποτε, οπουδήποτε και με οποιονδήποτε τρόπο.

Το u-learning αντιπροσωπεύει ένα αναδυόμενο παράδειγμα που διαδίδει την εκπαίδευση σε διαφορετικά πλαίσια, όπου βρίσκονται οι χρήστες, δημιουργώντας πραγματικά και ελκυστικά μαθησιακά πλαίσια με στόχο την αποτελεσματική μάθηση.

Η κινητή και συνεχώς διαθέσιμη μάθηση προσελκύει όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον του ακαδημαϊκού και του κοινού, ιδίως σε σχέση με την εφαρμογή της σε εκπαιδευτικά πλαίσια. Ιδιαίτερα τα “υβριδικά” έργα, όπου οι μαθητές δημιουργούν πολυτροπικά έργα εκτός τάξης και στη συνέχεια συζητούν τις καταγεγραμμένες εμπειρίες τους με συμμαθητές και εκπαιδευτικούς. Αυτό συμβάλλει επίσης στη σύνδεση της τυπικής μάθησης με πιο άτυπα και εξατομικευμένα περιβάλλοντα.

  
Σχεδιασμός ψηφιακών περιβαλλόντων μάθησης χωρίς αποκλεισμούς

Μεταξύ των παραγόντων που καθιστούν την επαυξημένη πραγματικότητα ένα πιθανό εργαλείο για την προώθηση της εκπαιδευτικής ένταξης είναι η πολυαισθητηριακότητα: οι επαυξημένες πληροφορίες, στην πραγματικότητα, δεν περιορίζονται μόνο στην αίσθηση της όρασης, αλλά μπορούν να εφαρμοστούν σε όλες τις αισθήσεις, όπως η ακοή, η όσφρηση και η αφή (Azuma et al., 2001). Υπό αυτή την έννοια, η AR ευνοεί πολλαπλά μέσα αναπαράστασης, δράσης και πολλαπλούς τρόπους συμμετοχής των μαθητών στη μαθησιακή διαδικασία (Meyer et al., 2014).

Οι Hrishikesh και Nair (2016), σε μελέτες τους, αναφέρουν ότι η ΑΡ επιτρέπει στα παιδιά με αναπηρίες να κατανοήσουν έννοιες καλύτερα και γρηγορότερα.

Οι Mohd Yusof κ.ά. απέδειξαν ότι η AR προσφέρει προκλητικά και διασκεδαστικά εκπαιδευτικά εργαλεία για τους μαθητές με ειδικές ανάγκες, καθώς αιχμαλωτίζει την προσοχή τους.Ομοίως, υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η AR έχει θετικό αντίκτυπο στην εκπαιδευτική εμπειρία των μαθητών, αυξάνει την αυτοπεποίθηση, αυξάνει το επίπεδο δέσμευσης και ενδιαφέροντος (Fombona et al., 2017), παρέχει ευκαιρίες για αυτομάθηση ( Akçayir and Akçayir, 2017), ενισχύει τη συνεργατική μάθηση (Phon et al., 2014), βελτιώνει την ικανοποίηση και αυξάνει τα κίνητρα των μαθητών (Liu and Chu, 2010- Di Serio et al., 2013- Bacca et al., 2018).  

Μάθετε περισσότερα στην ιστοσελίδα του έργου GAD: https://gadproject.eu


Accessibility